Sakrament Namaszczenia Chorych
Osoby chore i starsze pragnące skorzystać z Sakramentu Namaszczenia Chorych zgłaszamy w zakrystii lub kancelarii parafialnej.
Sakrament chorych jednoczy chorego z męką Chrystusa dla jego dobra oraz całego Kościoła; umacnia i pomaga w znoszeniu, cierpień związanych z chorobą czy starością w duchu chrześcijańskim; daje przebaczenie grzechów, gdy chory z powodu zbytniego osłabienia nie mógł otrzymać go w sakramencie pokuty; przywraca zdrowie, gdy jest niezbędne do zbawienia duszy; przygotowuje na przejście do życia wiecznego.
Najważniejszy udział w niesieniu ulgi choremu mają zawsze najbliżsi. To właśnie rodzina, krewni, prawdziwi przyjaciele oraz inni, którzy z jakiegokolwiek tytułu podjęli się opieki nad chorym, mają obowiązek moralny w porę poprosić kapłana, aby przybył udzielić mu sakramentu chorych.
Sakrament namaszczenia chorych winno się przyjmować wtedy, gdy życie chrześcijanina jest poważnie zagrożone z powodu choroby lub starości.
Z udzielaniem sakramentu nie czekamy na ostatnie chwile życia, wszak nie jest to sakrament ostatniego namaszczenia, ale sakrament poważnie chorych.
Do wizyty kapłana w domu należy przygotować:
– stół przykryty białym obrusem
– świece
– talerzyk z wodą święconą
– kropidło