Sakrament Chrztu

Uroczyście udzielany jest w II i III niedzielę miesiąca w kościele parafialnym.
Wymagane dokumenty:
– odpis skrócony aktu urodzenia dziecka z USC
– dane rodziców chrzestnych (imię, nazwisko, adres zamieszkania, data urodzenia
– zaświadczenie z parafii zamieszkania kandydatów na rodziców chrzestnych o tym , że są wierzącymi i praktykującymi katolikami i mogą być dopuszczeni do tej godności ,
– potwierdzenie przystąpienia do sakramentu spowiedzi (rodzice i rodzice chrzestni)
– jeśli rodzice dziecka mieszkają w innej parafii, zgoda ich księdza proboszcza na chrzest w tutejszej parafii.
Akt urodzenia dziecka, dane rodziców i rodziców chrzestnych dostarczamy do kancelarii najpóźniej 7 dni przed planowaną datą chrztu
Rodzice i rodzice chrzestni są zobowiązani do wysłuchania katechezy przed chrztem, która jest wygłaszana w sobotę (dzień przed chrztem dziecka) po mszy świętej o godzinie 7.00
Po katechezie rodzice i rodzice chrzestni składają podpisy w księdze chrztów,

SAKRAMENT CHRZTU WEDŁUG KODEKSU PRAWA KANONICZNEGO

Kan. 851.
Sprawowanie chrztu powinno być odpowiednio przygotowane, dlatego:
dorosły zamierzający przyjąć chrzest winien być dopuszczony do katechumenatu i wedle możności przez różne stopnie doprowadzony do wtajemniczenia sakramentalnego, zgodnie z obrzędem wtajemniczenia przystosowanym przez Konferencję Episkopatu oraz ze szczegółowymi przepisami przez nią wydanymi;
rodzice dziecka chrzczonego, jak również chrzestni, powinni być należycie pouczeni o znaczeniu tego sakramentu i o związanych z nim obowiązkach. Proboszcz winien osobiście lub przez innych zatroszczyć się, ażeby rodziców właściwie przygotować pasterskimi pouczeniami a także wspólną modlitwą, zbierając razem po kilka rodzin oraz, gdy to możliwe, składając im wizytę.
Kan. 855.
Rodzice, chrzestni i proboszcz powinni troszczyć się, by nie nadawać imienia obcego duchowi chrześcijańskiemu.
Kan. 856.
Chociaż chrzest może być udzielany w jakimkolwiek dniu, jednak zaleca się, aby z zasady był udzielany w niedzielę albo wedle możności w wigilię paschalną.
Kan. 857
§1. Poza wypadkiem konieczności, właściwym miejscem chrztu jest kościół lub kaplica.
§ 2. Należy uważać za regułę, że dorosły ma przyjmować chrzest we własnym kościele parafialnym, dziecko zaś w kościele parafialnym jego rodziców, chyba że co innego doradza słuszna przyczyna.
Kan.867
§1.Rodzice mają obowiązek troszczyć się, ażeby ich dzieci zostały ochrzczone w pierwszych tygodniach; możliwie najszybciej po urodzeniu, a nawet jeszcze przed nim powinni się udać do proboszcza, by prosić o sakrament dla dziecka i odpowiednio do niego się przygotować.
§ 2. Jeśli dziecko znajduje się w niebezpieczeństwie śmierci, powinno być natychmiast ochrzczone.
Kan. 868
§1. Do godziwego ochrzczenia dziecka wymaga się:
aby zgodzili się rodzice lub przynajmniej jedno z nich, lub ci, którzy prawnie ich zastępują;
aby istniała uzasadniona nadzieja, że dziecko będzie wychowane po katolicku; jeśli jej zupełnie nie ma, chrzest należy odłożyć zgodnie z postanowieniami prawa partykularnego, powiadamiając rodziców o przyczynie.

CHRZESTNI

Kan. 872.
Przyjmujący chrzest powinien mieć, jeśli to możliwe, chrzestnego. Ma on dorosłemu towarzyszyć w chrześcijańskim wtajemniczeniu, a dziecko wraz z rodzicami przedstawiać do chrztu oraz pomagać, żeby ochrzczony prowadził życie chrześcijańskie odpowiadające przyjętemu sakramentowi i wypełniał wiernie złączone z nim obowiązki.
Kan. 873.
Należy wybrać jednego tylko chrzestnego lub chrzestną, albo dwoje chrzestnych.
Kan. 874
§ 1. Do przyjęcia zadania chrzestnego może być dopuszczony ten, kto:
– jest wyznaczony przez przyjmującego chrzest albo przez jego rodziców, albo przez tego, kto ich zastępuje, a gdy tych nie ma, przez proboszcza lub szafarza chrztu, i posiada wymagane do tego kwalifikacje oraz intencję pełnienia tego zadania;
– ukończył szesnaście lat, chyba że biskup diecezjalny określił inny wiek albo proboszcz lub szafarz jest zdania, że słuszna przyczyna zaleca dopuszczenie wyjątku;
– jest katolikiem, bierzmowanym i przyjął już sakrament Najświętszej Eucharystii oraz prowadzi życie zgodne z wiarą i odpowiadające funkcji, jaką ma pełnić;
– jest wolny od jakiejkolwiek kary kanonicznej, zgodnie z prawem wymierzonej lub deklarowanej;
– nie jest ojcem lub matką przyjmującego chrzest.
§ 2. Ochrzczony, należący do niekatolickiej wspólnoty kościelnej, może być dopuszczony tylko razem z chrzestnym katolikiem i to jedynie jako świadek chrztu.